De markante hoogbouw van de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica (EWI) is een gebouw met vele verhalen. Het meeste recente hoofdstuk gaat over de duurzame renovatie. Lees meer over de circulaire aanpak, hoe het gebouw minder energie gebruikt én de komende 30 jaar weer kan functioneren als modern faculteitsgebouw.

Gebruiksgemak, corrosie en duurzaamheid

De EWI-hoogbouw dateert van 1969. Sindsdien is het ranke faculteitsgebouw een icoon van de TU Delft, met haar functionalistische stijl, herkenbare blauwrode flanken en imposant geveloppervlak. Het gebouw was aan een grondige opknapbeurt toe. Drie belangrijke redenen vormden de aanleiding. Ten eerste het gebruiksgemak. Door de ontwikkelingen in kantoorgebruik stond de functionaliteit van het gebouw onder druk. De hoogbouw heeft een oorspronkelijk vloerplan met louter kamers van 25 m2 aan een lange en donkere gang met aan weerszijden deuren. Destijds was dat een gangbare indeling, maar vandaag de dag niet meer. In vakjargon heeft het gebouw een negatieve bruto-netto verhouding, dat wil zeggen dat relatief weinig oppervlakte nuttig gebruikt kan worden. Ten tweede was corrosie geconstateerd in de stalen constructie die uit het betonnen skelet steekt en de gevel vasthoudt. Tot slot was het gebouw verre van energiezuinig, omdat duurzaamheid toentertijd geen ontwerpcriterium was.

Lees het complete verhaal op de website van TU Delft.